คิดดี พูดดี ทำดี นำทางชาวสหพันธรัฐไทไปสู่ความสำเร็จทั้งปวง

คิดดี พูดดี ทำดี จะนำทางชาวสหพันธรัฐไทไปสู่ความสำเร็จทั้งปวง

มนุษย์ทุกผู้ทุกนามย่อมปรารถนาต้องการได้รับความสุข ความเจริญ ความสำเร็จ ไม่มีผู้ใดไม่อยากได้ และคงปฏิเสธไม่ได้ว่าถ้าจะมีแนวทางใดที่จะนำไปปฏิบัติแล้วนำพาให้ชีวิตตนและครอบครัวได้สมปรารถนาที่หวังไว้ ก็คงพยายาม และมุ่งมั่นที่จะทำให้ลุล่วงลงได้ สิ่งที่ปรารถนาไม่ใช่สิ่งที่ไม่ดี แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่า จะใช้วิธีการใดที่นำไปสู่ความสำเร็จ และความสำเร็จที่ได้มานั้น ได้ไปทำลายล้างใครหรือไม่ ต้องสูญเสียไปมหาศาลเพียงใดกว่าจะได้มาซึ่งความสำเร็จนั้น

จากหัวข้อขึ้นต้นมาด้วยคำง่ายๆว่า คิดดี พูดดี ทำดี จะนำทางชาวสหพันธรัฐไทไปสู่ความสำเร็จทั้งปวง ก็สามารถแยกประเด็นไปเป็น 2 เรื่องราวคือ
1. วิธีปฏิบัติที่ดีที่จะนำชีวิตไปสู่ความสำเร็จ

2. ชาวสหพันธรัฐไท

นั่นหมายความว่าเรื่องราวบทความนี้จะเน้นน้ำหนักไปในเรื่องราวของชาวสหพันธรัฐไทเป็นหลักใหญ่ ในขณะที่บทความนี้กำลังเขียนถึงชาวสหพันธรัฐไทนั้น โดยความเป็นจริงตามสถานการณ์ ณ ปัจจุบัน ชาวสหพันธรัฐไท ก็อยู่ระหว่างการก่อร่างสร้างตัว สร้างความเป็นมนุษย์ สลัดจากความเป็นทาสของระบบที่กดขี่ กดทับศักยภาพ ปิดบังอำพราง และล้างสมอง มายาวนานไม่น้อยกว่า 200 ปี ประชากรที่อาศัยอยู่บนแผ่นดินที่มีเนื้อที่ไม่น้อยกว่า 500,000 ตร.กม. กำลังต่อสู้เพื่อทวงสิทธิ์ ความเป็นมนุษย์ และความมีเสรีภาพเสมอกัน เนื่องด้วยทั้ง 2 สิ่งนี้คือพื้นฐานสำคัญของการดำรงความเป็นมนุษย์ จะขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือทั้งหมดไม่ได้อันสืบเนื่องมาจากระบบและกฎหมายสร้างเอาไว้ริดรอนไม่ให้ ประชากรบนผืนแผ่นดินนี้สามารถแสดงออกอะไรได้ ดังจะเห็นได้ว่าเวลาที่ผ่านมาแต่ละช่วงแต่ละสมัยนั้นได้สั่งสมให้กำเนิดความคิดและการกระทำที่ต้องการความเป็นไทเสมอมา จนมาถึงปี 2560 เป็นต้นมา ชาวสหพันธรัฐไท จึงได้ถือกำเนิดเกิดขึ้น ท่ามกลางความขัดแย้ง และพฤติกรรมอำพรางนานาชนิดที่คอยสกัดกั้นไม่ให้ดำรงอยู่ได้จากระบบระบอบที่มีผู้ปกครองทั้งมวลที่มีใจโหดเหี้ยมอำมหิตคอยบงการอยู่เบื้องหลัง รวมถึงกลุ่มชนที่หวังได้ประโยชน์ตามน้ำคอยให้การสนับสนุนเรื่อยมา

ตามแผนภูมิภาพ ได้แสดงถึงหลักใหญ่ๆในการปฏิบัติไปสู่ความสำเร็จคือ
1. ปัญญาวิสุทธิ์
2. พรหมวิหาร 4
3. อิทธิบาท 4
4. สังคหวัตถุ 4

เรื่องปัญญาวิสุทธิ์ ได้มีการนำเสนอในบทความก่อนนี้ไปแล้ว จะขอเกริ่นสรุปว่า ปัญญาวิสุทธิ์คือกรอบหลักใหญ่ในการใช้ปัญญาที่เป็นคุณประโยชน์ต่อตนเองและสังคม ซึ่งใช้หลักการเหตุผลในทางวิทยาศาสตร์ที่จะ คิด วิเคราะห์ แยกแยะ พร้อมทั้งนำเอาวิธีปฏิบัติ พิจารณา แบบ มรรรมีองค์ 8 และ หลักกาลามสูตร มาประยุกต์ใช้ ทังนี้ ประชาชนจะต้องตระหนักให้ได้เสียก่อนต่อพื้นฐาน ความเป็นมนุษย์และเสรีภาพที่เท่าเทียมกัน (สหประชาชาติ) ซึ่งถือเป็นพื้นฐานของทุกเรื่องราวที่จะนำทางไปสู่ความสำเร็จทั้งมวล

การจะเปลี่ยนแปลงตัวเองไปสู่ความเป็นไทได้ จึงต้องอาศัยวิธีคิดปฏิบัติแบบ ปัญญาวิสุทธิ์ และต้องมีความกล้าหาญที่จะตัดสินใจเปลี่ยนแปลงตัวเองจากความเป็นทาสไปสู่ความเป็นไท ดังนั้นจึงมีคำกล่าวเสมอมาว่า ต้องเริ่มต้นจาก ใจตนเองจากตัวเอง ก่อนจะกระจายความคิดเป็น สหพันธรัฐไท ขยายไปเป็นวงกว้างขึ้นไปเรื่อยๆ ดังนั้น ใจตนจึงต้องตั้งมั่น หนักแน่น ให้ได้ก่อนจะดำเนินกิจกรรมให้เข้าสู่เป้าหมายและสำเร็จในที่สุด

มีกระแสเสียงมากมายที่พยายามตามหาผู้นำมาช่วยนำมวลชนไปสู่การเปลี่ยนแปลง แต่คำตอบนั้นคือ คนทุกคน ประชาชนทุกคนในชาติ นั่นแหละคือ ผู้นำ ต้องเป็นผู้นำตัวเอง เพราะ ประชาชนทุกคนเป็นเจ้าของประเทศร่วมกัน มีส่วนได้ส่วนเสียร่วมกัน ดังนั้น เมื่อต้องการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของคนทั้งชาติ จึงไม่ใช่เป็นเพียงภาระกิจของคนใดคนหนึ่ง

ดังนั้น คุณสมบัติของผู้ที่จะเป็นผู้นำ ไม่ว่าจะระดับใด จึงต้องดำรงสภาวะคุณธรรมในแบบ พรหมวิหาร 4 ซึ่งประกอบไปด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา คุณสมบัตินี้จะต้องฝึกฝนให้เกิดขึ้นมาในใจของแต่ละคนให้มากเท่าที่จะมากได้ เพราะถ้าประชาชนในชาติมีคุณธรรมนี้มาเป็นพื้นฐานทางจิตใจ ยิ่งมีมากเท่าไหร่ คนในชาติก็จะยิ่งมีความสุขมากตามไปด้วยจากการดำรงคุณธรรมประจำใจนี้ไว้

ส่วนการทำงานทำการใดๆ จะต้องมีคุณสมบัติเฉพาะตนในการดำรงสภาวะที่มีความมุ่งมั่น มีความรัก ขยันหมั่นเพียรในกิจกรรมนั้น พร้อมทั้งต้องมีสติปัญญาวิเคราะห์วิจัยปรับปรุงให้ดีขึ้นตลอดเวลา เฉกเช่นการ มุ่งมั่นต่อ ปรัชญาการเมืองในระบอบสหพันธรัฐไท อิทธิบาท 4 คือคำตอบของบริบทเฉพาะตนที่จะทำให้ตนดำรงอยู่ด้วยความเชื่อมั่นว่า สิ่งที่กำลังสู้เพื่อให้ได้มาเป็นสิ่งที่ดีมีคุณค่าต่อมวลมนุษยชาติ ดังนั้นความมี ฉันทะ วิริยะ จิตตะ และวิมังสา คือสิ่งที่เป็นแนวทางที่แต่ละผู้แต่ละนามต้องถือนำเอามาประยุกต์ใช้เป็นส่วนประกอบอีกเรื่องหนึ่งในการนำไปสู่สู่ความสำเร็จ

และจากที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้นว่า ภาระกิจการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของคนทั้งชาติได้ ไม่ใช่เป็นภาระกิจของคนใดคนหนึ่ง แต่เป็นของทุกๆคน ดังนั้น งานอะไรก็ตามที่ต้องมีการประสานงานกัน ต้องมีการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ต้องมีการระดมสมอง ระดมความคิดกัน คุณธรรมในกรอบนี้ที่จะต้องนำมาใช้ได้ดีที่สุดคือ เรื่องของ สังคหวัตถุ 4 ซี่งว่าด้วยเรื่องของการมีน้ำใจให้แก่กันต่อเพื่อน ต่อสังคม การอยู่ร่วมกันอย่างสันติเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีไมตรีจิตต่อกันฉันท์มิตร (ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา และสมานัตตา) เพื่อเป้าหมายไปสู่ความสำเร็จร่วมกันของคนทั้งชาติ

ดังนั้น
1. ความเท่าเทียมกันและเสรีภาพ คือพื้นฐานของมนุษย์ที่ต้องดำรงให้คงอยู่คู่ความเป็นมนุษย์ตลอดกาลซึ่งจะละเมิดหรือล้มล้างไปไม่ได้
2. ต้องโน้มนำเอา ปัญญาวิสุทธิ์มาเป็นกรอบการดำเนินแนวทางของชีวิต
3. ความเป็นผู้นำจะต้องมีคุณสมบัติตรงตาม พรหมวิหาร 4
4. ความมุ่งมั่น และความสามัคคี ต้องใช้หลัก อิทธิบาท 4 และ สังคหวัตถุ 4 มาเป็นฐานนำไปสู่ความสำเร็จ

ทั้ง 4 ประการนี้ เป็นปัจจัยนำพาไปสู่ความสำเร็จทุกประการ ซึ่งจะสามารถไปต่อยอดในทุกด้านต่อความต้องการเรื่องการบริหารงานทุกระดับชั้นเพื่อประชาชน  สวัสดิการแห่งรัฐที่ดีเพื่อประชาชน การพัฒนาการของมนุษย์ในทุกด้านเพื่อประชาชน ฯลฯ

ท้ายที่สุดแล้ว การคิดดี พูดดี ทำดี จึงเป็นคำจำกัดความที่ง่ายที่สุด เพื่อการเปลี่ยนแปลงไปสู่ความสำเร็จ ความเจริญ ความสว่าง ความสุข สงบ ร่มเย็น ตลอดกาลนานเพื่อประชาชน และโดยประชาชน

ระบอบประชาธิปไตย ซึ่งมีการกระจายอำนาจในรูปแบบระบบการบริหารงานแบบสหพันธรัฐ จึงเป็นคำตอบที่ดีที่สุดที่ประชาชนทุกคนควรยึดมั่น หนักแน่น ร่วมใจกันฝ่าฝันให้ได้มาซึ่งความเป็นไทโดยสมบูรณ์ มีอำนาจอธิปไตยโดยประชาชนและเพื่อประชาชน

จงมารวมพลังสหพันธรัฐไท เพื่ออนาคตลูกหลานไท